Uroczystość wręczenia okolicznościowych tablic „Miejsce Pamięci Bitwy Warszawskiej 1920 roku”

Uroczystość wręczenia okolicznościowych tablic „Miejsce Pamięci Bitwy Warszawskiej 1920 roku”

Przedstawiciele kilkudziesięciu kolejnych miejscowości, na terenie których znajdują się miejsca związane z Bitwą Warszawską 1920 roku, otrzymali dziś z rąk Prezydenta okolicznościowe tablice.

– To wielkie w naszej historii zwycięstwo nad bolszewikami oznaczało ratunek nie tylko dla Rzeczypospolitej, ale także dla Europy, a może i świata. To był dla nas czas niezwykle chwalebny i dlatego ta rocznica, setna rocznica wielkiej wiktorii warszawskiej, jest dla naszego bytu państwowego, dla naszej historii, dla wychowywania młodzieży i przyszłych pokoleń, tak niezwykle ważna – mówił Prezydent.

Dziś otrzymali je:

Sierpc
16 lipca w Sierpcu powołany został miejscowy Obywatelski Komitet Obrony Państwa. W efekcie jego prac do wojska zgłosiło się około tysiąca ochotników z powiatu.
Lipno
20 lipca w Lipnie powstał Obywatelski Komitet Obrony Państwa, który zajmował się działalnością społeczną, agitacyjną i werbunkową.
Leman
28 lipca bolszewicy zamordowali czterdziestu trzech polskich jeńców, którzy dostali się do niewoli w bitwie pod Lemanem.
Długosiodło
9 sierpnia Polacy stoczyli zaciekły bój pod wsią. Wsparciem dla sił polskich były pociągi pancerne, które ostrzeliwały bolszewików.
Łosie
13 sierpnia w rejonie wsi Łosie 46. Pułk Piechoty obronił swoje pozycje przed nacierającą armią bolszewicką.
Ruda
13 sierpnia w wyniku polskiego kontrataku wieś Ruda została odbita z rąk bolszewików. W trzy dni później Polacy całkowicie odzyskali odcinek pierwszej linii obrony.
Góra Kalwaria
13 i 14 sierpnia na wysokości Góry Kalwarii załogi samolotów eskadry toruńskiej powstrzymały przekroczenie Wisły przez Armię Czerwoną.
Dębe
13 sierpnia polscy żołnierze bohatersko odparli wojska bolszewickie szturmujące fort.
Dubienka
13 sierpnia pod Dubienką wojska polskie stoczyły ciężki bój z bolszewikami.
Dęblin
13 sierpnia na terenie osady Irena koło Dęblina Józef Piłsudski odbył odprawę z dowództwem i wyruszył na inspekcję oddziałów tworzących grupę uderzeniową.
Nieporęt
14 sierpnia 29. Pułk Strzelców Kaniowskich przy wsparciu polskiej artylerii stoczył bitwę z wojskami bolszewickimi i obronił wieś.
Ossów
14 sierpnia polskie oddziały stoczyły bitwę pod Ossowem. Było to pierwsze z serii zwycięstw Polaków, które doprowadziły do wiktorii warszawskiej. Podczas walk żołnierską śmierć poniósł ksiądz Ignacy Skorupka.
Bobrowniki
14 sierpnia oddział polskich żołnierzy wysłany przez generała Edmunda Hausera zadał dotkliwą klęskę wojskom bolszewickim i zmusił je do wycofania się na prawy brzeg Wisły.
Leśniakowizna
13 i 14 sierpnia w rejonie wsi prowadzone były działania bojowe. Zmasowane natarcie bolszewików zostało skutecznie odparte przez 21. i 47. Pułk Piechoty polskiego wojska.
Okuniew
14 sierpnia siły bolszewickie zaatakowały Okuniew, który został skutecznie obroniony przez polski 21. Pułk Piechoty.
Sochocin
W nocy z 14 na 15 sierpnia 145. Pułk Piechoty podpułkownika Rachmistruka w zaciekłym boju na bagnety odbił wieś z rąk bolszewików.
Kąty Węgierskie
15 sierpnia oddziały bolszewickie dotarły do Kątów Węgierskich. Był to najgłębszy wypad wroga pod Warszawą.
Radzymin
Walki, które trwały pod Radzyminem od 12 do 16 sierpnia, stanowiły jeden z kluczowych momentów Bitwy Warszawskiej. Podczas zaciętych bojów Polakom udało się odzyskać i zabezpieczyć pozycje obronne w mieście.
Beniaminów
Podczas ciężkich walk toczących się 15 sierpnia wokół fortyfikacji przy forcie Beniaminów, polskie oddziały podjęły udane kontruderzenie.
Nowe Miasto
15 sierpnia 18 Dywizja Piechoty generała Franciszka Krajowskiego pokonała oddziały Armii Czerwonej i zdobyła wieś.
Sońsk
15 sierpnia 42 Pułk Piechoty majora Krynickiego natarł i rozbił cofające się oddziały bolszewickie, zajmując rejon Sońska.
Słupno
15 sierpnia polscy żołnierze zajęli Słupno, w czym pomogła miejscowa ludność, rozbrajając bolszewików i biorąc ich do niewoli.
Ciemne
15 sierpnia do natarcia na Radzymin ruszył Wileński Pułk Piechoty Wojska Polskiego. Pod wsią Ciemne Polacy pokonali bolszewików w zwycięskim boju na bagnety.
Słustowo
15 sierpnia ruszyło skrzydłowe natarcie polskiej 18. Dywizji Piechoty generała Franciszka Krajowskiego na bolszewików, w wyniku czego Słustowo zostało odbite.
Dąbkowizna
15 sierpnia 29. Pułk majora Stefana Waltera odbił wieś z rąk bolszewików.
Dąbrówka
15 sierpnia w okolicach Dąbrówki polski samolot zbombardował sowieckie tabory, zadając wrogowi poważne straty.
Drobin
15 sierpnia pod Drobinem polskie samochody pancerne stoczyły dwugodzinny bój z pułkami sowieckimi.
Kondrajec Szlachecki
15 sierpnia ruszyło skrzydłowe natarcie polskich oddziałów, które po ciężkich bojach zaczęły wypierać bolszewików na wschód.
Gąsocin
15 sierpnia po zaciekłych walkach z bolszewikami rejon Gąsocina został zajęty przez 145. Pułk Piechoty.
Mokre
15 sierpnia toczyły się krwawe walki o wieś Mokre. Od poniesionych w boju ran zmarł majora Stefan Walter.
Nowy Janków
15 sierpnia po natarciu bolszewickim Nowy Janków znajdował się na linii frontu. W nocy wieś została odbita przez polskie oddziały.
Stary Janków
13 sierpnia wieś została zajęta przez Armię Czerwoną. Trzy dni później po ciężkich bojach żołnierzom pułku wileńskiego udało się pokonać bolszewików.
Helenów
W dniach 15 i 16 sierpnia wieś przechodziła z rąk do rąk. Ostatecznie pułk wileński odzyskał cały odcinek pierwszej linii obrony w okolicach Helenowa.
Parczew
15 sierpnia polskie oddziały, które skutecznie ruszyły do kontruderzenia, zajęły miasto.
Kock
W trakcie przeciwnatarcia polska 21. Dywizja Górska generała Galicy stoczyła kilkugodzinny zwycięski bój o Kock.
Łaskarzew
16 sierpnia pod Łaskarzewem 14. Dywizja Piechoty generała Konarzewskiego i 15. Pułk Ułanów stoczyły zwycięski bój z bolszewikami.
Łopacin
16 sierpnia działania bojowe 18. Dywizji Piechoty powstrzymały silne natarcie Armii Czerwonej.
Łysobyki – obecnie Jeziorzany
16 sierpnia pod Łysobykami 66. Pułk Piechoty stoczył zwycięski bój z oddziałami sowieckimi i zdobył wieś.
Cyców
16 sierpnia polskie oddziały pod dowództwem majora Cypriana Bystrama stoczyły ciężkie walki o zajęcie wsi. Śmiała szarża 1. Szwadronu Ułanów rozstrzygnęła bitwę na korzyść Polaków.
Maciejowice
16 sierpnia 14. Dywizja Piechoty pokonała Rosjan, którzy pod Maciejowicami próbowali przeprawić się przez Wisłę.
Wisznice
16 sierpnia zwycięską szarżą 16. Pułk Ułanów pod dowództwem majora Ludwika Kmicica-Skrzyńskiego zajął Wisznice.
Modlin
16 sierpnia 5. Armia generała Władysława Sikorskiego wraz z załogą twierdzy zmusiły bolszewików do wycofania się z rejonu Modlina.
Zegrze
Między 16 a 18 sierpnia o twierdzę w Zegrzu toczyły się zacięte walki, w wyniku których wojska polskie wyparły Armię Czerwoną.
Brzeziny
17 sierpnia grupa podpułkownika Stanisława Wrzalińskiego przełamała silny opór oddziałów Armii Czerwonej i zdobyła Brzeziny.
Mińsk Mazowiecki
17 sierpnia grupa podpułkownika Stanisława Wrzalińskiego, wsparta pociągami pancernymi, plutonami czołgów, eskadrą lotnictwa, saperami i artylerią, zdobyła Mińsk Mazowiecki.
Dębe Wielkie
17 sierpnia 15. Dywizja Piechoty przy wsparciu czołgów przełamała sowiecką linię obrony i zdobyła wieś.
Kąkolewnica Wschodnia
17 sierpnia grupa kawalerii majora Jaworskiego stoczyła pod Kąkolewnicą zwycięski bój z bolszewikami.
Międzyrzec Podlaski
17 sierpnia miasto zostało wyzwolone przez polskie oddziały pod dowództwem majora Jaworskiego.
Osieck
16 sierpnia dywizje polskie zajęły wieś. Nazajutrz 14. Dywizja Piechoty rozbiła oddziały Armii Czerwonej.
Siedlce
17 sierpnia miasto zostało wyzwolone z rąk bolszewików przez 21. Dywizję Piechoty.
Góra
W dniach od 13 do 18 sierpnia na polach wsi stoczono kilka potyczek. 19 sierpnia w rejonie Góry jednostki kawalerii polskiej pokonały bolszewików.
Sarnowa Góra
W dniach od 15 do 18 sierpnia ciężkie boje pod wsią toczyła 18. Dywizja Piechoty generała Krajowskiego, która odniosła pełne zwycięstwo nad wrogiem.
Brok
19 sierpnia miasto Brok opanowała 15. Dywizja Piechoty polskiego wojska.
Drohiczyn
19 sierpnia żołnierze 1. Pułku Piechoty Legionów pokonali i wyparli z Drohiczyna oddziały bolszewickie.
Mdzewo
18 i 19 sierpnia toczyły się zacięte walki o Mdzewo. Przeciwuderzenie kawalerii pułkownika Gustawa Orlicz-Dreszera przełamało obronę Armii Czerwonej i wojska polskie zajęły wieś.
Maków Mazowiecki
19 sierpnia pod Makowem Mazowieckim prowadzone były zacięte walki. Wycofujący się bolszewicy podpalili most, który uratowała miejscowa ludność. Armia Czerwona została pokonana i wyparta przez 17. Dywizję Piechoty.
Skrzeszew
18 i 19 sierpnia zwycięski bój o wieś stoczyła kawaleria majora Feliksa Jaworskiego, która zajęła Skrzeszew i pobliską przeprawę przez Bug.
Chorzele
19 sierpnia pod Chorzelami toczyły się ciężkie walki polskich oddziałów z bolszewikami. Podczas wielogodzinnego boju Polacy odparli kilka zmasowanych szarż kawalerii.
Bielsk Podlaski
20 sierpnia polskie oddziały stoczyły zwycięski bój z cofającą się Armią Czerwoną i wyzwoliły miasto.
Milejczyce
20 sierpnia w okolicach Milejczyc polscy ułani stoczyli zwycięską bitwę z wycofującą się grupą sowieckiej artylerii, przeznaczoną do ostrzeliwania Warszawy.
Mława
20 sierpnia polskie oddziały wyparły z Mławy Armię Czerwoną. Po zajęciu miasta Polacy kontynuowali pościg za wycofującymi się bolszewikami, prowadząc ciężkie walki z wrogiem.
Białystok
22 sierpnia zwycięską bitwę o Białystok stoczył 1. Batalion 1. Pułku Piechoty Legionów pod dowództwem kapitana Józefa Marjańskiego, który poległ w boju. Przed wycofaniem się bolszewicy wymordowali szesnastu polskich cywilów.
Szydłowo
22 sierpnia żołnierze 49. Ochotniczego Pułku Piechoty bronili się do ostatniego naboju. W niewoli niemal wszyscy zostali zamordowani przez Sowietów.
Konopki
22 sierpnia żołnierze Armii Czerwonej znaleźli się w pierścieniu okrążenia czterech dywizji polskich w okolicach Konopek, gdzie zostały stoczone ciężkie walki.
Działdowo
23 sierpnia – po kilkudniowej okupacji bolszewickiej – do Działdowa powróciły polskie władze.
Kolno
25 i 26 sierpnia pod Kolnem oddziały Armii Czerwonej starły się z 14. Dywizją Piechoty generała Konarzewskiego. Bolszewicy zostali wyparli na teren Prus Wschodnich. Był to ostatni większy epizod Bitwy Warszawskiej.

Symboliczne tablice zostały wręczone w Roku Bitwy Warszawskiej w czasie trwania Narodowych Obchodów Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej.