Ustawa o ochronie Znaku Polski Walczącej
Prezydent Bronisław Komorowski podpisał 30 lipca 2014r. podczas uroczystości 70. rocznicy Powstania Warszawskiego ustawę o ochronie Znaku Polski Walczącej. Podpisanie miało miejsce w Parku Wolności przy Muzeum Powstania Warszawskiego.
Bronisław Komorowski podziękował inicjatorom prac nad ustawą, jak również parlamentowi za to, że w wigilię rocznicy Powstania Warszawskiego możemy cieszyć się tym, iż ten znak, tak ważny dla Polski walczącej i Polski cieszącej się także z wolności zostanie w sposób szczególny objęty ochroną prawną.
Bronisław Komorowski przekazał także po egzemplarzu ustawy prezesowi Związku Powstańców Warszawskich gen. Zbigniewowi Ścibor-Rylskiemu oraz prezesowi Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Leszkowi Żukowskiemu.
Znak Polski Walczącej, będący symbolem walki polskiego narodu z niemieckim agresorem i okupantem podczas II wojny światowej, stanowi dobro ogólnonarodowe i podlega ochronie należnej historycznej spuściźnie Rzeczypospolitej Polskiej – zapisano w ustawie. Otaczanie Znaku Polski Walczącej czcią i szacunkiem jest prawem i obowiązkiem każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej – głosi ustawa. Ustawa przewiduje również, że kto publicznie znieważa znak Polski Walczącej, podlega karze grzywny.
Znak Polski Walczącej*
„Kotwica”, jako znak Polski Walczącej ma swoją prawie zupełnie nieznaną historię. Na terenie Politechniki Warszawskiej od strony ul. Koszykowej stoją budynki, w których zamieszkiwali profesorowie tej politechniki. W czasie okupacji niemieckiej też. Córką profesora Smoleńskiego była Anna Smoleńska (1920 – 1943) ps. „Hania” , instruktorka harcerska. „Hania” mieszkała razem z ojcem, chodziła codziennie po bliskim jej terenie politechniki i zapewne często widywała metalowe bramy w przejściu na tzw. mały dziedziniec. Otóż w tych bramach umieszczone były od wielu lat – i znajdują nadal – znaki symbolizujące Politechnikę Warszawską, bardzo podobne, niemal identyczne z powstałym później symbolem niepodległości Polski.
Na symbol niepodległości został ogłoszony podziemny konkurs, w którym zgłoszono 27 propozycji. Konkurs rozstrzygnięto 20 marca 1942 roku. „Hania” była wtedy studentka historii sztuki podziemnego Uniwersytetu Warszawskiego. W pamięci koleżanek, które wojnę przeżyły, pozostały opowieści i zachwyt Hani tymi widzianymi w bramie na terenie politechniki znakami. Z tego też rodziło się przeświadczenie, a nawet pewność, że autorką Kotwicy, która wygrała konkurs, była właśnie Hania, zainspirowana znakiem Politechniki Warszawskiej. W rok później, czyli w 1943 roku Hania zginęła w Oświęcimiu. W latach dziewięćdziesiątych w domu PW przy ul. Koszykowej wmurowana została tablica poświęcona jej pamięci.
* na podstawie opracowania Elżbiety Misiak-Bremer
Ustawa o ochronie Znaku Polski Walczącej
fot ŚWIECZAK
Ustawa o ochronie Znaku Polski Walczącej
fot ŚWIECZAK
Ustawa o ochronie Znaku Polski Walczącej
fot ŚWIECZAK