Wystąpienie Prezydenta Dudy na sesji plenarnej ONZ ws. różnorodności biologicznej #UN75
Wystąpienie na sesji plenarnej ONZ ws. różnorodności biologicznej #UN75
Wystąpienie Prezydenta Dudy na sesji plenarnej ONZ ws. różnorodności biologicznej #UN75
fot.ŚWIECZAK
Wystąpienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
Andrzeja Dudy
na sesji plenarnej szczytu Narodów Zjednoczonych
ws. różnorodności biologicznej
Nowy Jork, 30 września 2020 r.
Ekscelencje, Szanowni zgromadzeni!
Zachowanie bioróżnorodności jest warunkiem istnienia życia na Ziemi oraz zapewnienia zrównoważonego rozwoju ludzkości. Dlatego działania na rzecz ochrony oraz odtwarzania różnorodności biologicznej wymagają ścisłej współpracy na poziomie globalnym i w każdym z naszych krajów.
Polska należy do państw, które mogą poszczycić się wielowiekowym dziedzictwem ochrony przyrody, a zrównoważone, rozsądne korzystanie z jej zasobów jest częścią naszej tradycji i kultury. Zawsze mądrze gospodarowaliśmy środowiskiem naturalnym, użytkując i pomnażając jego zasoby przyrodnicze.
Wybitni polscy naukowcy i przyrodnicy byli wśród pomysłodawców utworzenia w 1948 r. Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. Polska może poszczycić się statusem członka-założyciela tej organizacji.
Doskonałym przykładem troski o zachowanie i rozwój bioróżnorodności jest prowadzona w Polsce wielofunkcyjna gospodarka leśna zapewniająca równowagę pomiędzy funkcją przyrodniczą, społeczną i gospodarczą lasów. Jej metody oparte na obserwacji zjawisk naturalnych, poparte badaniami naukowymi i doświadczeniem wielu pokoleń leśników, przynoszą znakomite rezultaty.
Polski model leśnictwa pozwolił zachować dziko żyjące gatunki roślin, zwierząt i grzybów. Zachowaliśmy pełny i powszechny dostęp do lasów dzięki temu, że lasy w Polsce, poprzez Skarb Państwa, są w zdecydowanej większości własnością wspólną, ogólnospołeczną. Pomimo tego, że korzystaliśmy intensywnie z zasobów przyrodniczych, ich bogactwo udało się zachować i pomnożyć.
Sieć obszarów chronionych w Polsce, w tym 23 parki narodowe, rezerwaty przyrody czy obszary Natura 2000, pokrywają około 40% naszego kraju. Polska chroni także zasoby genowe krajowych gatunków oraz składniki przyrody ożywionej i nieożywionej. Osobiście zainicjowałem i promuję akcję „sadziMY” polegającą na masowym, ogólnokrajowym sadzeniu drzew.
Flagowym przykładem polskiej szkoły ochrony środowiska było ocalenie gatunku żubra, którego populacja drastycznie spadała w wyniku działań wojennych na terytorium Polski. Zachowanie dla świata tego skrajnie zagrożonego gatunku przyniosło spektakularne efekty. Polska populacja żubra jest obecnie najliczniejszą na świecie, a wiele osobników tego gatunku jest przez nas przekazywanych do innych państw w celu jego restytucji.
W tym kontekście pragnę podkreślić znaczenie ochrony czynnej przyrody, która musi uzupełniać i bilansować formy ochrony biernej.
Zachowanie bioróżnorodności jest też szczególnym zadaniem rolnictwa, które stanowi ważny sektor polskiej gospodarki. Wpisuje się ono w koncepcję zrównoważonego rozwoju, gdzie wydajność i jakość produkcji musi być powiązana z ochroną gleb, wód i krajobrazu.
Wśród działań strategicznych na kolejne lata, oprócz promowania dobrych praktyk rolniczych oraz zwiększania świadomości ekologicznej, jest również zachowanie cennych siedlisk przyrodniczych, a także zasobów genetycznych zwierząt gospodarskich i roślin, w tym tradycyjnych odmian drzew owocowych.
Ochrona bioróżnorodności stanowi obecnie jedno z największych wyzwań cywilizacyjnych, szczególnie w świetle postępujących zmian klimatycznych. Przykładem tych działań była deklaracja „Lasy dla Klimatu” przyjęta przez 82 kraje podczas szczytu klimatycznego COP 24 w Katowicach.
Działania, które podejmujemy dziś, będą miały fundamentalne znaczenie dla tego, co będzie jutro, a ich efekty ocenią przyszłe pokolenia. Realizujmy je zatem z pasją, wiedzą i rzetelnością, kierując się wspólnym dobrem oraz chęcią zmian na lepsze.
Dziękuję za uwagę.