INTERWIZJA.WARSZAWA TV

Sejm zdecydował dziś (2 grudnia br.) w sprawie wyboru składu Trybunału Konstytucyjnego. Nowymi sędziami TK zostaną Henryk Cioch, Lech Morawski, Mariusz Muszyński, Julia Przyłębska oraz Piotr Pszczółkowski. Emocje na sali sejmowej sięgały zenitu, posłowie opozycji podczas posiedzenia Sejmu głośno protestowali.
Debata rozpoczęła się po godzinie 16:00.

Cezary Grabarczyk z PO, były minister sprawiedliwości wzywał do odniesienia się do wczorajszego postanowienia Trybunału Konstytucyjnego. Sędziowie apelowali, by posłowie powstrzymali się od wyboru jego nowych członków tej instytucji do czasu rozstrzygnięcia zgodności ustaw o TK z ustawą zasadniczą
Małgorzata Wassermann z Prawa i Sprawiedliwości podkreślała, że wczorajsze stanowisko TK jest sprzeczne z jego wcześniejszym orzecznictwem, gdy w 2006 roku uznał, że przepisy, na które dziś się powołują, nie mają do niego zastosowania.
Działania Prawa i Sprawiedliwości w sprawie Trybunału Konstytucyjnego to zamach na demokrację – mówił z kolei Rafał Trzaskowski z Platformy Obywatelskiej, a Ryszard Petru z partii Nowoczesna stwierdził, że PiS buduje „imperium nihilizmu i bezprawia”.

Henryk Cioch,

Pan profesor Henryk Cioch urodził się 30 lipca 1951 r. w Lubaczowie. W 1973 r. ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1982 r. uzyskał tytuł doktora nauk prawnych. W latach 1984–1985 przebywał na rocznym stypendium Fundacji Hertz Stiftung na Uniwersytecie w Bonn. W 1996 r. na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy habilitacyjnej na temat „Fundacje w ujęciu prawa polskiego na tle prawnoporównawczym”. W 2002 r. uzyskał tytuł naukowy profesora nauk prawnych. W latach 1973–2012 był asystentem, adiunktem, a następnie profesorem Instytutu Prawa Cywilnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, w którym od 2006 r. kierował Zakładem Prawa Spółdzielczego i Organizacji Spółdzielczości. Od 1997 r. pracuje na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II na stanowisku profesora zwyczajnego i kierownika I Katedry Prawa Cywilnego. Pełnił funkcję prodziekana Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz dyrektora Instytutu Prawa Prywatnego. W latach 2003– 2005 był rektorem Wyższej Szkoły Finansów i Bankowości w Radomiu. Jest autorem licznych publikacji naukowych z zakresu prawa cywilnego, ze szczególnym uwzględnieniem prawa rzeczowego, spółdzielczego i fundacyjnego. W 1978 r. po odbytej aplikacji sądowej zdał egzamin sędziowski. Od 1997 r. wykonuje zawód adwokata. Dwukrotnie był ekspertem prezydenckiego zespo- łu powołanego do przygotowania projektu ustawy Prawo spółdzielcze. Był także członkiem Komisji Kodyfikacyjnej Ministerstwa Sprawiedliwości – Zespołu do opracowania ustawy o spółdzielni europejskiej. W latach 2006–2007 był przedstawicielem prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, a następnie w Komisji Nadzoru Finansowego. W latach 2010– 2011 był członkiem Narodowej Rady Rozwoju. W 2011 r. został wybrany na senatora VIII kadencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. Mandat senatora sprawował społecznie, pracując w Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz kierując Senackim Zespołem Spółdzielczym. Był również przedstawicielem parlamentu Rzeczypospolitej Polskiej w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy.

Głosowało 409, wartość bezwzględna  205, za-236, przeciw-137

Lech Morawski

Prof. Lech Morawski urodził się 14 września 1949 r. w Bydgoszczy. Ukończył z wyróżnieniem Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1972 r. Jest emerytowanym profesorem zwyczajnym. Przez wiele lat był kierownikiem katedry filozofii i teorii państwa i prawa na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jest autorem 8 książek i podręczników oraz ponad 80 artykułów i innych publikacji, w tym szeroko znanych i wielokrotnie wydawanych monografii i podręczników, takich jak „Główne problemy współ- czesnej filozofii prawa”, Warszawa 2005, pięć wydań, „Zasady wykładni prawa”, Toruń 2010, cztery wydania czy mający już 15 wydań podręcznik „Wstęp do prawoznawstwa”, Toruń 2013. Jego książka „Zasady wykładni prawa” jest od lat bardzo często cytowana w orzecznictwie polskich sądów, zaś podręcznik „Wstęp do prawoznawstwa” jest podstawą nauczania na wielu polskich uniwersytetach, na wydziałach prawa problemami współczesnej filozofii prawa, a zwłaszcza problematyką państwa prawa, aktywizmu sędziowskiego, precedensu sądowego, zasad prawnych, postępowania dowodowego i wykładni prawa. W ostatnim czasie ważne miejsce w jego twórczości naukowej zajmują analizy dotyczące podstaw filozoficznych prawa międzynarodowego, kwestie związane z suwerennością współczesnych państw, integracją europejską oraz zagadnieniami etosu nauki akademickiej. Był stypendystą fundacji Humboldta oraz wielu uniwersytetów, m.in. w Kiel, Bochum, Sydney, Glasgow, Hull, Lund oraz Leuven. Brał udział w realizacji wielu prestiżowych projektów międzynarodowych, w tym dotyczących precedensu sądowego oraz aktywizmu sędziowskiego pod kierownictwem MacCormicka, Summersa i Peczenika. Uczestniczył w licznych krajowych i międzynarodowych konferencjach. Za swoją rozprawę habilitacyjną „Argumentacje, racjonalność prawa i postępowanie dowodowe”, Toruń 1988, otrzymał I nagrodę w konkursie „Państwa i Prawa”. Profesor Lech Morawski był promotorem kilkunastu rozpraw doktorskich, kilkuset prac magisterskich i licencjackich oraz recenzentem kilkudziesię- ciu rozpraw doktorskich i habilitacyjnych. Profesor Lech Morawski jest założycielem i redaktorem naczelnym bardzo cenionego kwartalnika „Prawo i Więź”. Blisko współpracował ze śp. prezydentem Lechem Kaczyńskim, biorąc udział w organizowanych przezeń sympozjach i konferencjach. Był również członkiem zespołu ekspertów przy rzeczniku praw obywatelskich śp. dr. Januszu Kochanowskim. Przygotowywał wielokrotnie ekspertyzy dla Biura Analiz Sejmowych i prowadził wykłady dla asystentów w Sejmie. W latach 1972–1974 odbył aplikację sędziowską w sądzie wojewódzkim w Bydgoszczy oraz zdał egzamin sędziowski. Jest arbitrem sądu polubownego przy Komisji Nadzoru Finansowego. W latach 2014– 2015 był sędzią Trybunału Stanu. W związku ze swoją działalnością w strukturach „Solidarności” na mocy decyzji Instytutu Pamięci Narodowej, Delegatury w Bydgoszczy otrzymał status pokrzywdzonego.

Głosowało 392, wartość bezwzględna  197, za-232, przeciw-156, wstrzymało się -4

Mariusz Muszyński

Pan Mariusz Roman Muszyński, 51 lat, doktor habilitowany prawa, profesor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Studia prawnicze ukończył na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W Toruniu uczęszczał też na aplikację prokuratorską, pozaetatową. Prof. Muszyński specjalizuje się naukowo w prawie publicznym, zarówno międzynarodowym, jak i państwowym, w tym również w prawie Unii Europejskiej oraz polskim i niemieckim prawie konstytucyjnym. Jest autorem oraz współautorem blisko 200 publikacji naukowych i prasowych. Publikował w Polsce i za granicą, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Niemczech i na Ukrainie. Wiele z nich dotyczy funkcjonowania państwa w środowisku prawnym. Jest redaktorem naczelnym rocznika „Polski przegląd stosunków międzynarodowych” oraz członkiem rad naukowych i kolegiów redakcyjnych w wielu czasopismach naukowych w kraju i za granicą. Jest członkiem stowarzyszenia naukowego International Law Association. Posiada doświadczenie dydaktyczne. Prowadzi wykłady od 2002 r. Prócz uniwersytetu wykładał też problematykę prawa na uczelniach prywatnych i goś- cinnie na uczelniach zagranicznych. Na uniwersytecie pełnił też funkcję kierownika katedry oraz prodziekana do spraw współpracy międzynarodowej. Kandydat posiada doświadczenie w pracy w administracji centralnej. Był zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych na stanowiskach prawnych, w tym był kierownikiem działu prawnego w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie. Pełnił też funkcję przedstawiciela ministra spraw zagranicznych do spraw współpracy polsko-niemieckiej. Był przedstawicielem rządu Rzeczypospolitej Polskiej w niemieckiej fundacji „Pamięć, Odpowiedzialność i Przyszłość”. Kandydat posiada też doświadczenie eksperckie. Był członkiem Rady Legislacyjnej przy prezesie Rady Ministrów w latach 2007–2009, a także wieloletnim ekspertem Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, podkomisji sejmowych, jak również Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość. Działał też na forum organizacji pozarządowych. Był przewodniczącym Zarządu Fundacji „Polsko- -Niemieckie Pojednanie”. Sejm dwukrotnie obdarzył go zaufaniem, wybierając na członka Trybunału Stanu na kadencję 2011– 2015 oraz na funkcję zastępcy przewodniczącego Trybunału Stanu w 2015 r.

Głosowało 410, wartość bezwzględna  206, za-236, przeciw-170, wstrzymało się -4

Julia Przyłębska

Pani Julia Anna Przyłębska, z domu Żmudzińska, urodzona w 1959 r. w Bydgoszczy, w 1982 r. ukończyła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, uzyskując tytuł magistra prawa na podstawie pracy magisterskiej dotyczącej pojęcia dóbr osobistych. W czasie studiów działała w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów. W 1988 r. po odbyciu aplikacji sędziowskiej i asesury w pionie cywilnym okręgu Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu została sędzią Sądu Rejonowego w Poznaniu w Wydziale Cywilnym Nieprocesowym. Od 1991 r. do 1998 r. orzekała najpierw jako sędzia delegowany, a następnie sędzia Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu w Wydziale Ubezpieczeń Społecznych. W latach 1990–1992 była przewodniczącą Rady Pracowniczej w Okręgu Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu, a w latach 1990–1997 była członkiem i zastępcą przewodniczącego Wojewódzkiej Komisji Wyborczej w Poznaniu. W latach 1998–2007 po zrzeczeniu się stanowiska sędziego pracowała w służbie dyplomatycznej jako konsul i dyplomata, radca ambasady w ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Kolonii i Berlinie. Jako przedstawiciel ambasady Rzeczypospolitej Polskiej była członkiem grupy negocjacyjnej dotyczącej odszkodowań z tytułu pracy przymusowej. Odpowiedzialna za współpracę rzecznika interesu publicznego z Urzędem ds. akt Stasi doprowadziła do nawią- zania kontaktów obu urzędów, a później koordynowała współpracę z IPN-em. Była członkiem zespołu ds. pozyskiwania informacji przez obywateli polskich z archiwum w Arolsen. Doprowadziła do zwrotu w 2006 r. nieruchomości nabytej przez rząd Rzeczypospolitej Polskiej w 1939 r. na budowę Instytutu Polskiego w Berlinie. Przygotowywała dla Ministerstwa Spraw Zagranicznych analizy prawne z zakresu prawa krajowego i międzynarodowego. W latach 2005– 2007 koordynowała rozmowy w sprawie odszkodowań związanych z działaniem III Rzeszy oraz przyznania Polonii w Niemczech statusu mniejszości. Odznaczona medalem Stowarzyszenia Żydów Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej poszkodowanych przez III Rzeszę. W 2007 r. na podstawie postanowienia prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego wróciła na stanowisko sędziego Sądu Okręgowego w Poznaniu w Wydziale VIII Ubezpieczeń Społecznych, gdzie pełniła funkcję zastępcy przewodniczącej wydziału, a od 1 lipca 2015 r. jest przewodniczącą Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Brała udział w stażach europejskich oraz konferencjach na temat prawa krajowego i europejskiego. Świetnie zna języki angielski i niemiecki.

Głosowało 407, wartość bezwzględna  204, za-234, przeciw-166, wstrzymało się -7

Piotr Pszczółkowski

Pan mecenas Piotr Pszczółkowski urodził się 23 sierpnia 1970 r. w Łodzi. W latach 1989–1994 studiował i ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego w systemie dziennym. Przez cały okres studiów otrzymywał stypendium naukowe, otrzymywał także nagrody rektora Uniwersytetu Łódzkiego. Pracę magisterską napisał na temat „Instytucja zatrzymania w prawie karnym procesowym” w Katedrze Prawa Karnego Procesowego pod kierunkiem prof. dr. hab. Janusza Tylmana. Praca została oceniona na ocenę bardzo dobrą. Studia ukończył z oceną bardzo dobrą. W latach 1994–1998 odbywał czteroletnią aplikację adwokacką w Izbie Adwokackiej w Łodzi, zakoń- czoną egzaminem adwokackim złożonym w 1998 r. z wynikiem celującym. Od 1999 r. jako członek Izby Adwokackiej w Łodzi prowadzi nieprzerwanie praktykę ogólną w obszarze prawa karnego, cywilnego i gospodarczego. Zajmuje się szkoleniem pracowników korporacyjnych z podstaw prawa i zagadnień etycznych. Sprawował i sprawuje obowiązki patrona wielu aplikantów adwokackich, obecnie adwokatów i aplikantów Izby Adwokackiej w Łodzi. W samorządzie zawodowym pełnił funkcję członka Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Łodzi oraz zastępcy rzecznika dyscyplinarnego Okręgowej Rady Adwokackiej w Łodzi. W ostatnich latach zajmował się prawnymi aspektami katastrofy smoleńskiej. Pełnił i nadal pełni obowiązki pełnomocnika kilkudziesięciu osób wykonujących prawa pokrzywdzonych ponad 20 ofiar katastrofy w postępowaniach karnych prowadzonych przez wojskowe i powszechne jednostki prokuratury. W 2015 r. został posłem VIII kadencji Sejmu oraz przewodniczącym Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej, a także delegatem Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej do Krajowej Rady Prokuratury. Jest bezpartyjny.

Głosowało 407, wartość bezwzględna  204, za-233, przeciw-166, wstrzymało się -8